Geschiedenis
Het opvangcentrum is opgericht door Francis Van Bogaert uit Heusden-Zolder in 1989.
Het opvangcentrum is opgericht door Francis Van Bogaert uit Heusden-Zolder in 1989.
Het opvangcentrum is opgericht door Francis Van Bogaert uit Heusden-Zolder in 1989. Hij was een groot parkieten- en kanarieliefhebber, maar wilde zich ook inzetten voor de vogels die in de natuur ziek of gewond waren. Hierdoor viel het hem op dat er nog geen opvangcentra waren voor deze dieren in de omgeving van Heusden-Zolder. Hij startte zelf een vogelasiel in zijn veranda, maar door onbekendheid kreeg hij weinig patiënten. Hij plaatste een advertentie in de weekkrant en Maria Bosmans en Rudi Oyen reageerden hierop en boden hun hulp aan. Er werden stickers gedrukt ten voordele van het vogelasiel.
Vervolgens kwamen er jaren van drukbezette weekends door de vele beurzen waaraan ze deelnamen. Er kwam zo wat geld in de kassa en ze werden bekender. Het werd tijd om een vergunning te vragen om beschermde vogelsoorten te mogen houden voor verzorging.
Men sprak toen over het opvangcentrum van Midden-Limburg met een paar vrijwilligers. Er werd besloten om een vzw op te richten. In 1989 ontstond Vogelasiel Centraal-Limburg vzw.
Doordat er meer en meer diverse soorten dieren werden opgevangen, werd op 1 mei 1998 het Vogelasiel Centraal-Limburg vzw officieel omgedoopt tot Vogel- en Zoogdierenopvangcentrum vzw. De vzw groeide : er kwamen meer vrijwilligers bij, elke zaterdag was er een ‘asielkuis’, het cafetaria was op zondag geopend, … .
Er werden veel activiteiten georganiseerd om extra centen te verdienen, zoals een jaarlijkse opendeurdag, maandelijkse papier- en kartonophaling, een mosselfeest, … . Door de jaren heen werd het opvangcentrum stilaan uitgebreid : rond het centrum werd een afspanning gezet met een toegangspoort en er werden kooien van betonnetten en stukken afvaldraad gemaakt (dit waren de eerste ‘noodkooien’). De eerste deftige kooien zijn de nu nog bestaand buitenvolières.
Tot 1998 werden alle dieren afgehaald door de vrijwilligers met hun voertuigen, zonder dat ze hier een onkostenvergoeding kregen. Maar vanaf ongeveer het jaar 2000 was de werking qua opvang van patiënten een onhaalbare taak geworden. Er werden tussen de vrijwilligers een beurtrol opgesteld om de massa taken te verdelen. Alleen de administratie was al meer dan een fulltime bezigheid.
Het centrum, de werking en de bekendheid ervan was zo groot geworden dat het echt professioneel moest georganiseerd worden. Dit was niet makkelijk met enkel vrijwilligers die overdag naar school of naar hun werk moesten. Hierdoor ging het opvangcentrum in 2005 voor het eerst werken met personeel.
Nog voor je ons contacteert, geven we je graag enkele tips voor de eerste zorgen.
meer info